به راستی ما به کجا می رویم؟
«شرم میکنم با ترازوی کودک گرسنه کنار خیابان، سیریام را وزن کنم! ای کاش یک ماه نیز موظف بودیم از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا را سیر کنیم نه این که گرسنگی و تشنگی کشیده تا فقط رنج آنها را درک نماییم! آری هزاران بار افسوس که دیریست وا ماندهایم در ظاهر دین، دهانمان پر شده است از غلظت تلفظ حرف «ض» در کلمه «وَلَا الضَّالِّینَ» ولی غافل از آن که خود عمریست در گمراهی به سر میبریم... به راستی ما به کجا میرویم... و چه زیبا گفت پروفسور اسماعیل ملکزاده: «روزهداران هیچ گاه حال گرسنگان را درک نخواهند کرد زیرا به افطار اطمینان دارند...!» حسین پناهـى .
قابل توجه حضراتى که رگ گردنشون براى واجبات زد بیرون، روزهدارى و ماه مبارک جوانب زیادى داره، به یک بعد یادِ گرسنگان نگاه کنیم میشه این و اگر نه همه ما مسلمونیم و میدونیم واجبات رو خصوصا اگه مبارک باشه.»
رضا صادقی